مهمان

دلت که می‌گیرد، مسخ می‌شوم؛ کوچ می‌کنم. ای وحشت سترگ عشق! کوچ می‌کنم. در تپشی بالاتر از نبض انسانیت، در تلاءلویی به ماه شبیه‌تر، در پروازی به مثال وهم؛ کوچ می‌کنم... می‌کوچم از جرم سنگین هر هجا، هر کلام، هر بیان تا هندسه چشمهایت؛ تا پرچین خیالت؛ و تا سکوت تنهایی طلوعت. ای حجم ستایش‌انگیز، ای همیشه ستودنی ... دلت که می‌گیرد، مسخ می‌شوم.,دلت که می گیرد,دلم که میگیرد,دلت كه مي گيرد,دلم كه ميگيرد,وقتی که دلت می گیرد,دلم که میگیرد کودک میشوم,شعر دلم که میگیرد,گاهی که دلت میگیرد ...ادامه مطلب